İnsan oğlu Annesini, Babasını ve Kardeşlerini seçme hakkına sahip değildir. Bir döngünün sonucu olarak dünyaya geliriz.
Irkını, rengini de seçme şansıda yoktur. O da yine bir döngünün sonucu siz doğmadan belirlenir.
Fakat din, inanç öylemidir.
Müslüman bir ülkede doğmuş iseniz muhtemelen Müslüman olarak dünyaya göz açacaksınız, Yada Hıristiyan bir ülkede doğmuş iseniz Hıristiyan, İsrail gibi bir ülkede doğmuş iseniz Musevi olacağınız kesin gibidir. Belki farklı inançların yoğun olduğu bir yerde doğmuş iseniz Hindu yada Budizm’i benimsemiş olarak dünyaya bakıyor olabilirdiniz.
Araştırmalara göre insanların neredeyse %98’i doğduğu dinde hayatını son bulmaktadır. Çok azı Ateist yada Deizm yani dinleri red eden sadece tanrıya inanan insan olarak fikir değiştirmektedir. Dinden dine geçiş sanıldığı kadar çok değildir. Aksine yok denecek kadar azdır.
Her dinin, inancın kendine özgü kendine inananları bir arada tutma yöntemleri vardır. Üç büyük dinde Tanrı / Allah korkusu ile Cennet ve cehennem korkusu ön planda tutuluyor.
Bir kitaba dayalı olmayan inançlarda da bir Yaradanın olduğu hep kabul ediliyor. Bu aslında tüm inançların ortak olan tek noktası bir Yaradanın olduğu. Diğer ortak olan noktalar ise tüm inançlar insanların iyiliğini düşünmesidir. Hiçbir inanç / din insanların kötülüğüne dair bilgi yoktur. Sonuç hep iyi insan olma Yaradana layık insan olma yolunda olmadır.
Peki insanların iyi insan olması için inançların korkutması gereklimidir. Sizleri çok güzel bir anektod ile baş başa bırakıyorum.
Bildiğiniz üzere yüzyıllar önce kiliseler cennetten topraklar satıyorlardı. Cahil halk ise ölünce cennette yerimiz hazır olsun diye bu oyuna alet oluyor böylece papazlar ve kilise zenginleşiyordu.
Ancak herkes öyle değildi. Bunun bir kandırmaca olduğunu, cennetten toprak satın alınamayacağını söyleyen Martin Luther mahkemeye çıkarılmıştı.
Yargı, o zamanlar da dini kullananların elinde oyuncaktı. Duruşma sırasında Martin yargıçlara seslendi;
“Milleti cehennemle korkutup, cenneti para karşılığı satıyorsunuz. Sıkıysa cehennemi satsanız ya? ”
Yargıçlardan biri “Cehennemi kim alır ki?” dedi.
Martin Luther “ben alıyorum, neyse parası vereyim”
Yargıçlar cehennemi Martin’e bedava verdiler!
Duruşma sonunda Martin kapının önüne çıktı ve duruşma sonucunu merak eden binlerce kişiye
“Cehennemi satın aldım, benimdir. Bundan sonra oraya kimseyi almayacağım, korkmayın” demişti.
Cehennem korkusu kaybolan halk böylece kilise baskısından kurtulmuştu. Bundan sonra halk özgür beyinlere sahip olmaya başlamış ve Almanya aydınlanması 500 yıl önce başlamış oldu.”
Fedai Çakır
06.09.2014, İstanbul