İslamofobi, kelime anlamı olarak “İslam korkusu” demektir. Müslümanlara ve İslam dinine karşı sürdürülegelen önyargı ve ayrımcılıktan kaynaklanmaktadır. Müslümanlara karşı duyulan irrasyonel nefret, ayrımcılık, düşmanlık ve kin besleme anlamına gelir.(1)
11 Eylül saldırıları sonrası artan şiddet ve terör olayları zaten derin kökleri olan önyargı ve korkularda bir patlamaya neden olmuş ve bu çerçevede ortaya çıkan güvenlik kaygıları neticesin de İslamofobi tanımının kullanım alanı son derece genişlemiştir.
Korku ve kaygıların temelinde tüm dinlerde radikal olan özgürlüklerin kısıtlanması ve din adına yapılan şiddet yatmaktadır.
Tarihte din adına yapılan birçok savaşlar vardır. Haçlıların İslam ordularına karşı, İslam ordularının Hıristiyan ordularına karşı yapılan devletlerin toplu saldırıları yıllarca süre gelmiştir.
Fakat toplumun kendi içinde yaşadığı korku. Savaş korkusundan daha etkilidir.
İşte İslamofobi de böyle bir algıyla insanlara korku veriyor. İslam dininin Ortadoğu başta olmak üzere, bir çok Müslüman ülkede yanlış, radikal uygulamasıyla ortaya çıkıyor.
Bir çok İslam adına kurulmuş terör örgütü var iken gün geçmiyor ki yeni bir örgüt adı duymayalım.
Hal böyle iken birde bu örgütlerin yaptığı iddia edilen bir çok vahşi uygulamalar Internet üzerinden yaygınlaşıyor.
Bu devletlerin arasında olan bir savaştan çok toplumların arasına girip yayılan bir virüs gibidir. İnsanların korkusunu ve kaygılarını artırıyor.
Kısaca insanlarda toplumsal huzurlarını bozacak, vahşi düşüncelerin ve uygulamaların kendilerinden uzak durması isteği ABD ve Avrupa’da yaygınlaşıyor. İslam dinine bağlı insanları kendi aralarında istememeye başlıyorlar.
Kendi toplumlarına yabancı olan bu insanlara karşı olma nedeninin temelinde, bu korku ve kaygılar yatıyor.
İslamofobi’nın Hıristiyan aleminde yaptığı etkiyi dışardan baktığımızda biraz anlayabiliriz.
Lakin Türkiye gibi İslam olan bir ülkede yaşayan nüfusun neredeyse yüzde elli kadarı bu korkuyu yaşıyor olabilir mi?
Son yıllarda Türkiye’de yaşanan çatışmaların temelinde din ve yaşamsal özgürlüklerin yer aldığını biliyoruz.
Yıllar sonra din odaklı bir iktidar tarafından yönetilen Türkiye Cumhuriyetinin Müslüman olan halkının radikalleşen yada gittikçe radikalleştirilmeye çalışılan bir grup ile çatışmasının olduğunu kimse inkar etmemeli.
Radikal düşüncelere kayan ve baskıcı bir zihniyetin ülkeye geleceğinden korkan nüfusun yarısı olan kesim; son zamanlarda yanı başımızda ki Irak ve Suriye’de çıkan örgütlerle birlik de korku ve kaygıları gittikçe artmaktadır.
Bu günkü iktidara karşı duruşlarda, en önemli nedenlerden birinin bu olduğunu düşünüyorum. İster katılın isterseniz katılmayın Türkiye’de Müslüman olan bir halkın yine başka bir Müslüman olan halka karşı İslamofobi’si olduğunu aşikardır.
Tüm Dünya’da tek örnek olan Türkiye’yi ulusal güçlere ve radikal düşüncelere yem etmeyelim. Barış ve beraberliğe en çok ihtiyaç duyduğumuz şu günlerde bir birimizden korkmaya başlamayalım.
Unutmayın; en büyük ve yıkıcı savaş; devletlerin birbiri ile değil, toplumun içinde yaşayan radikal (uçta olan) düşüncelerin çatışmasıyla yaşanır.
Fedai Çakır
7 temmuz 2014, İstanbul
Kaynak:
1- http://tr.wikipedia.org