Bir çok insanın yaşadığı ve bitirdiği bir ilişkinin ardından acı çektiğine şahit olmuşuzdur. Peki Aşk acısı denen bu duyguyu unutmak, hafifletmek mümkün müdür.
Görev aldığım Ulusal Alzheimer Vakfının düzenlediği seminerlerde, bir dönem hafıza üzerine eğitimini aldığım konulardan yola çıkarsam beynin çalışması konusunda oldukça bilgilendiğimi söyleyebilirim.
Kısaca, basit ve anlaşılır olarak anlatmak gerekirse beyin uzak ve yakın hafızadan oluşmaktadır. Yakın hafıza dediğimiz olgu anlık hatırlamak için kullanılıyor. Uzak hafıza ise, beyin olayları, şekilleri uzun süre lazım olacağından uzak hafızaya kayıt eder. Örneğin ev adresiniz, yakınınızın yada çok kullandığınız telefon numarası, kız arkadaşınızın, babanızın, annenizin kardeşinizin doğum günü tarihi gibi.
İşte Aşk’da böyle bir şeydir. Beyin yaşadığınız duygu durumunu, olayları, gezip gördüğünüz yerleri, arkadaş çevrenizi, size söylenen güzel kelimeleri yada söylediğiniz kelimeleri, beraber dinlediğiniz şarkıları, yürüdüğünüz sokakları direkt uzak hafızaya kayıt eder.
Hocam Prof. Dr. Engin Eker, Alzheimer konferanslarında sık sık şu cümleleri telaffuz eder. “Bana hasta yakınları şu soruları sorar; Hocam annem/babam 50 yıl önceki olayları hatırlıyor ama az önce yemek yediğini hatırlamıyor” İşte bu Alzheimer hastalarının ortak özelliğidir. Uzak hafıza 50 yıl önceki olayları hatırlıyor ama az önce yediğini hatırlamıyordur. Uzak hafızanın kayıt yapmama durumunda insan oğlunun tüm yaşamsal faaliyetleri darbe alıyor. Bu bakımdan çok önemli olan uzak hafızamız söz konusu ayrılık olunca berbat bir açı ve kötü ruh halinin de sebebi olabiliyor.
Uzak hafızamıza yerleşen aşk yaşadığımız insanla oluşan depolamayı nasıl sileceğiz. Yada silebilecek miyiz. Teknik olarak silinse, aşk acısı yaşanmayacağımız aşikardır.
Bir bilgisayar hard diskine benzeyen beynimize keşke bilgisayarda olduğu gibi format atsak. Bilgisayarda bile format atıldığında uzmanların kriminal laboratuarda bilgilere ulaştığını duyuyoruz.
Aşk acısını unutmanın yolu anıları yok etmeye çalışmak olmamalı. Görüldüğü gibi uzak hafızaya yerleşen hiçbir bilgi yok olmuyor silinmiyor.
Öyle ise ne yapabiliriz.
Öncelik ile hedefimiz tüm zihnimizde var olan bu ayrıldığımız kişiyi önemsizleştirmeye gitmeliyiz. Ben buna ilişkide “ÖNEMSİZLEŞTİRME” metodu diyorum.
Bize açı veren olgu o kişiyi kendimizde hala önemli bir yerde tutuyor olmamızdır. İşte o kişinin bizim için önemsiz olduğunu, artık ayrıldık herkes kendi yaşamını yaşayacak diyerek kendinin daha önemli olduğunu bilimcimize kabul ettirirsek uzak hafıza onunla olan bilgileri bize geri getirmeyecektir. Lakin saklamaya devam edecektir.
Uzak hafızanın bir özelliği de yaşanan mekanlar, şarkılar, yürünen sokaklar gibi kişiyi hatırlatıcı durumlarda o kişi ile olan bilgileri size geri getirir. İlişkinin bitişinin ilk devrelerinde bu tip olayları yaşayacağınız yerlerden, olaylardan, şarkılardan vs uzak durmak o kişiyi önemsizleştirmede etkili olacaktır.
Kişiyi kendinizde bir kere önemsizleştirilseniz bir daha da o kişiyi görseniz bile sizde sadece anı olarak kalır ve hiç yaşanmamış gibi hayatınızı yaşamaya devam edersiniz.
Hayat güzel, ÖNEMLİ ve yaşamaya değer, lakin bir başkası içinde açı çekmeye değmez. Onu ÖNEMSİZLEŞTİR gitsin.
Fedai Çakır
3 Mayıs 2014, İstanbul
